Aqui podreis mirar todo lo que realice durante este curso. Ademas de videos musicales y fotografias. Un saludo¡¡
viernes, 15 de junio de 2012
jueves, 14 de junio de 2012
viernes, 8 de junio de 2012
A Televisión
Cando eu miro este vídeo penso que estamos inmeros na televisión, cando miramos a unha perosa tan fermosa na televisión, as mulleres neste caso (espero que non todas) queren alcanzar ese modelo de beleza que so as modelos que saen na televisión poden alcanzar.
Creo que o significado da última televisión quere dicir que nós somos os que estamos dentro da televisión e queremos ser coma a xente que nela aparece cute o que custe aínda que no proceso de embelecemento teñamos que sufrir danos.
A televisión apágase debido a que ao "destrozarse" a perosa que esta vendo o anuncio, se non hay xente que o mire, xa sexa calquer programa ou serie, remata por desaparecer e non volve ser emitido na televisión.
Medios de Comunicación de Masas e Publicidade
Na miña opinión, penso que estamos sometidos ó impacto que produce en nos a televisión, somos uns zombis que facemos todo o que din os anuncios. Estamos contolados a pesar de que moita xente o negue.
Cando un novo anuncio sae pola pola televisión, moita xente ten a necesidade de mercar ese producto porque pensan que con ese produto van ser moito máis felices.
Tamén cabe destacar que un dos personaxes do vídeo, ao ver que a sociedade se esta volvendo una consumista tirase pola precipicio.
lunes, 21 de mayo de 2012
SOLUCIÓNS
O escritor Antonio Muñoz Molina critica no seu artigo a forma de pensar e as ideas de Rodríguez Ibarra. Sen embargo, tamén ten a súa parte de razón dicindo que o que premian os dereitos de autor son a orixinalidade e a imaxinación dos artistas para crear. Tamén esta no certo afirmando que para que él poida escoitar a súa canción hai moita xente detras de esas obras que fixo un bo traballo e axudou a hora de realizar ese proxecto ao igual que pasa cando el merca fruta
O señor Rodriguez Ibara nos seu primeiro artigo compara a propiedade intelectual con antigos inventos que foron o resultado da combinación doutros anteriores. Deste xeito coóntanos que os inventores da roda e da maleta, non deberían cobrar dereitos de autor cando se ideou a maleta de rodas? O mesmo coa fregona en relación co pau e co trapo. Despois de ter exemplificado o tema do que fala con varios exemplos céntrase na música: por que cando a un lle interesa unha canción determinada e vai a unha tenda coa intención de mercala, vése obligado a ter que comprar trece cancións máis que nin lle gustan nin lle interesan? Para que lle vale mercar una caixa de plástico cun Cd se solo quere a súa canción? Segundo esta regra, porqué o fruteiro cando el lle pide laranxas non lle mete no cesto melóns?
O escritor Antonio Muñoz Molina critica no seu artigo a forma de pensar e as ideas de Rodríguez Ibarra. Sen embargo, tamén ten a súa parte de razón dicindo que o que premian os dereitos de autor son a orixinalidade e a imaxinación dos artistas para crear. Tamén esta no certo afirmando que para que él poida escoitar a súa canción hai moita xente detras de esas obras que fixo un bo traballo e axudou a hora de realizar ese proxecto ao igual que pasa cando el merca fruta
O escritor parece querer conservar o sistema de ventas e o concepto da propiedade intelectual como ata agora, desde unha posición máis conservadora sen abrir as súas portas as novas tecnoloxías.
Ibarra, na contrarreplíca, acláralle a súa situación, expón argumentos comprensibles para intentar defender as súas ideas. Propón a creación, por parte do Estado, dunha actividade na que se haxa unha parte de beneficios para os creadores. Dende un punto de vista progresista chama aos españois ao avance tecnolóxico, ao aproveitamento dese novo mundo que conforma Internet, que nos ofrece moitas máis vantaxes das que cremos e aproveitamos na actualidade.
Estou de acordo co señor Rodriguez Ibarra. Pero o que se debería facer e chegar a un punto no que os artistas poidan chegar a obter beneficios polas súas obras creadas e nos, os consumidores non teñamos que andar a gastar demasiados cartos pero para elo, tanto aoutores com nos, témonos que adaptar as novas tecnoloxías
A PIRATARÍA 2
Como sabemos, fai uns meses Megaupload foise abaixo. O FBI estadounidense conseguiu pechar esta páxina, a pesar dos millóns de usuarios que tiña, tras un exhaustivo proceso de investigación. Estas investigacións sacaron á luz que Megaupload recompensaba aos usuarios que máis arquivos subían ao servidores (uploadores), animando á xente á que vaia aos cines con cámara en man para que deste xeito poder ver películes no dia da sús estra.
Sen emabrgo, o gran número de contas que tiña Megaupload, demostra que en Internet non triunfa o "todo gratis"; senón un bo servizo con contidos interesantes a un prezo asequible.
Por moito que se cerren páxinas en España, Internet é de carácter mundial, e polo tanto se os usuarios non atopan en páxinas españolas, darán co que queren en páxinas estranxeiras. A Ley Sinde sería inutil nestes casos. Por moitas leis que se aproben sempreaparecerán novas páxinas que substitúan as que foron pechadas. O que realmente deberiamos facer é formar plataformas web ou empresas web que oferten os arquivos de calidade a un prezo asequible para todos, e que resulte sinxelo para os usuarios xa que en España non é ilegal descargar música senon beneficiares con elo.
Como sabemos, fai uns meses Megaupload foise abaixo. O FBI estadounidense conseguiu pechar esta páxina, a pesar dos millóns de usuarios que tiña, tras un exhaustivo proceso de investigación. Estas investigacións sacaron á luz que Megaupload recompensaba aos usuarios que máis arquivos subían ao servidores (uploadores), animando á xente á que vaia aos cines con cámara en man para que deste xeito poder ver películes no dia da sús estra.Sen emabrgo, o gran número de contas que tiña Megaupload, demostra que en Internet non triunfa o "todo gratis"; senón un bo servizo con contidos interesantes a un prezo asequible.
Por moito que se cerren páxinas en España, Internet é de carácter mundial, e polo tanto se os usuarios non atopan en páxinas españolas, darán co que queren en páxinas estranxeiras. A Ley Sinde sería inutil nestes casos. Por moitas leis que se aproben sempreaparecerán novas páxinas que substitúan as que foron pechadas. O que realmente deberiamos facer é formar plataformas web ou empresas web que oferten os arquivos de calidade a un prezo asequible para todos, e que resulte sinxelo para os usuarios xa que en España non é ilegal descargar música senon beneficiares con elo.
martes, 15 de mayo de 2012
A PIRATARÍA

En España, existe unha teoría
baseada en que se a xente pode conseguir algo gratis, hai que aproveitalo ata
que chegado un momento nos obriguen a pagar por elo. Non é sinxelo competir no mercado cando o
comprador pode facerse co produto de forma gratuíta. Pero
non imposible: a única opción e a rapidez á
hora de mercar e traballar. Como exemplo, podemos ollar ás empresas
estadounidenses (Itunes, Kindle, ou Netflix)
que ofrecen a posibilidade de descargar música, e-books e películas por
un prezo escaso. As súas ventas non deixan de crecer e as súas contas de
aumentar.
Escritores como Gómez-Jurado,
son partidarios deste sistema, pero sosteñen que no noso país non se
podería implantar actualemnte, debido ao medo. Os
españois mostrámonos reacios ante un cambio no mercado; unha actitude
incentivada pola creación de leis (Ley Sinde) que complican este tipo de consumo. Asústanos o feito de
mercar cultura sen tela diante de nós.
Que este pensamento cambie está nas mans de tosdos nós. O comezo deste cambio de actitude pasa pola creación de
novas licenzas máis abertas e flexibles, por deixar de cobrar polas
copias e polo respeto ao consumidor.
Os creadores deben aproveitar o mercado
dixital, xa que os consumidores, somos os responsables de que os autores pidan vivir
das súas creacións. As industrias teñen que ter en conta que o mercado
dixital é o que funciona no presente e funcionará no futuro. Aos
consumidores non lles queda outra que perder o medo a usar estas
plataformas de compra dixital, tendo en conta que copiar non é roubar e
que para que poidan descargar esa copia, unha persoa tivo que traballar
duro para crear a orixinal.

En España, existe unha teoría
baseada en que se a xente pode conseguir algo gratis, hai que aproveitalo ata
que chegado un momento nos obriguen a pagar por elo. Non é sinxelo competir no mercado cando o
comprador pode facerse co produto de forma gratuíta. Pero
non imposible: a única opción e a rapidez á
hora de mercar e traballar. Como exemplo, podemos ollar ás empresas
estadounidenses (Itunes, Kindle, ou Netflix)
que ofrecen a posibilidade de descargar música, e-books e películas por
un prezo escaso. As súas ventas non deixan de crecer e as súas contas de
aumentar.
Isto permite
disfrutar do que queremos con solo un clic e en menos de 30 segundos. Por iso a xente prefire pagar unha pequena
cantidade de cartos, antes que
conseguir os arquivos gratuitamente.Ainda que segue habendo moita xente que segue descargándose cousas ilegalmente apesar de que teñan unha calidade ínfima e mala.
Escritores como Gómez-Jurado,
son partidarios deste sistema, pero sosteñen que no noso país non se
podería implantar actualemnte, debido ao medo. Os
españois mostrámonos reacios ante un cambio no mercado; unha actitude
incentivada pola creación de leis (Ley Sinde) que complican este tipo de consumo. Asústanos o feito de
mercar cultura sen tela diante de nós.
Que este pensamento cambie está nas mans de tosdos nós. O comezo deste cambio de actitude pasa pola creación de
novas licenzas máis abertas e flexibles, por deixar de cobrar polas
copias e polo respeto ao consumidor.
Os creadores deben aproveitar o mercado
dixital, xa que os consumidores, somos os responsables de que os autores pidan vivir
das súas creacións. As industrias teñen que ter en conta que o mercado
dixital é o que funciona no presente e funcionará no futuro. Aos
consumidores non lles queda outra que perder o medo a usar estas
plataformas de compra dixital, tendo en conta que copiar non é roubar e
que para que poidan descargar esa copia, unha persoa tivo que traballar
duro para crear a orixinal.domingo, 25 de marzo de 2012
CROUD COMPUTING
Na actualidade, as persoas, rexistrámonos en infinidade de redes sociais ou simplemente en calquer sitio web. E enchemos un formulario de rexistro no que se nos pide que escribamos unha palabra que aparece distorsionada. Sen embargo, isto ten unha función.
Esas letras chámanse captchas e serven para verificar que quen se dá de alta no sitio é unha persoa, e non unha máquina. As persoas asocian esas imaxes a palabras mentres que as máquinas non poden distinguir os caracteres que se mostran.
Ese é o obxectivo dos novos recaptchas. Esta tecnoloxía mostra dúas palabras en lugar de unha, como facía a antiga versión. Unha delas serve para comprobar que é unha persoa quen se rexistra. A outra serve para dixitalizar libros. Escanéanse libros antigos, cuxas follas estan desgastadas e resultan difíciles de comprender. Cóllense as palabras soltas e introdúcense nos capatchas. Deste xeito, as persoas cando as escriben ben axudan a dixitalizar ese libro. Cada día 200 millóns de persoas ingresen un captcha para rexistrarse nunha páxina web, fai que ese proceso de dixitalización de libros sexa moi rápido.
Na internet hai milleiros de persoas tentando aprender idiomas e pagando por programas que lles axuden a facelo. Duolingo preséntase como unha alternativa. As persoas entran neste sitio e comezan a traducir frases e palabras que lles axudan a mellorar o seu nivel nese idioma. Estas traduccións de persoas correntes son empregadas ao mesmo tempo para traducir páxinas web. Esta traducción é gratuíta xa que non hai que pagarlle a un profesional para que o faga. Os resultados tamén son moi satisfactorios xa que é un traballo colectivo de varias persoas, algo que sería inimaxinable se se empregase a traducción automática dos ordenadores, que comete moitos erros. O creador deste proxecto chámase Luis Von Ahn.

Na actualidade, as persoas, rexistrámonos en infinidade de redes sociais ou simplemente en calquer sitio web. E enchemos un formulario de rexistro no que se nos pide que escribamos unha palabra que aparece distorsionada. Sen embargo, isto ten unha función.Esas letras chámanse captchas e serven para verificar que quen se dá de alta no sitio é unha persoa, e non unha máquina. As persoas asocian esas imaxes a palabras mentres que as máquinas non poden distinguir os caracteres que se mostran.
Ese é o obxectivo dos novos recaptchas. Esta tecnoloxía mostra dúas palabras en lugar de unha, como facía a antiga versión. Unha delas serve para comprobar que é unha persoa quen se rexistra. A outra serve para dixitalizar libros. Escanéanse libros antigos, cuxas follas estan desgastadas e resultan difíciles de comprender. Cóllense as palabras soltas e introdúcense nos capatchas. Deste xeito, as persoas cando as escriben ben axudan a dixitalizar ese libro. Cada día 200 millóns de persoas ingresen un captcha para rexistrarse nunha páxina web, fai que ese proceso de dixitalización de libros sexa moi rápido.Na internet hai milleiros de persoas tentando aprender idiomas e pagando por programas que lles axuden a facelo. Duolingo preséntase como unha alternativa. As persoas entran neste sitio e comezan a traducir frases e palabras que lles axudan a mellorar o seu nivel nese idioma. Estas traduccións de persoas correntes son empregadas ao mesmo tempo para traducir páxinas web. Esta traducción é gratuíta xa que non hai que pagarlle a un profesional para que o faga. Os resultados tamén son moi satisfactorios xa que é un traballo colectivo de varias persoas, algo que sería inimaxinable se se empregase a traducción automática dos ordenadores, que comete moitos erros. O creador deste proxecto chámase Luis Von Ahn.

viernes, 17 de febrero de 2012
AMAUTERIZACIÓN DE CONTIDOS II (EDITADO)
A amauterización de contidos, na miña opinión é un método de facer música moi divertido que algunhas persoas como Pogo crean verdadeiras obras de arte a partir de películas de Disney. O problemoa que eu lle miro e que dependendo da empresa a que se lle collan as películas, pode haber moitos problemas cos dereitos de autor e poden chegar a unha denuncia.
A parte voa que lle vexo é que se a unha empresa coma Disney lle gusta os traballos que ti fixeche coas súas películas poderían chegar a contratarte e gañar diñeiro coas túas creacións
A continuación podedes ver unha creación de Pogo que a creou a partir da película de Disney ``Alicia en el país de las maravillas.´´
Escollín esta vídeo porque é un bo exemplo sobre o que vos contaba, a partires dunha película pódense crear, con moito traballo e imaxinación, unha obra de arte, pero sempre tendo en conta os dereitos de autor que poden chegar a ser un gran problemas para estes creadores
viernes, 3 de febrero de 2012
NOVAS FORMAS DE LER (EDITADO)
Un libro electrónico, tamén conocido como e-book, é unha versión electrónica ou dixital dun libro ou un texto publicado.
- Algunhas obras carentes de dereitos de autor e que estén en dominio público pasarán a ser gratuitas, unha alegría para os bolsillos.
Puntos a favor:
- Podes levar unha gran cantidade de libros nun só aparello e ordenlos de forma sinxela e organizada, o que permite muita máis movilidade e organización. Ideal para viaxes e os aficionados a moverse.
- Son pequenos e cómodos, cun deseño bastante coidado que pode facer as delicias dos aficionados a lectura e a tecnoloxía.
- Contaminan menos e gastan menos papel que os libros normaies.
- Algunhas obras carentes de dereitos de autor e que estén en dominio público pasarán a ser gratuitas, unha alegría para os bolsillos.
Problemas:
- O máis importante deles é o polémico tema da piratería. Tanto no mundo da música como do cine están cheos de piratería por culpa da sua transición a Internet.
- Os precos non tieñen pinta de baixar demasiado por agora.
Na miña opinión, é moi útil utilizar un libro electrónico porque podes ter unha morea de libros nun só espazo, e, ao mesmo tempo tamén podes utilizar unhas aplicacións que posue o libro que che permiten escoita-lo libro.
Tamén podes ler e escoitar os libros en inglés ou outros idiomas e utilizar a súa aplicación de diccionario pra traducir as palabras que non entendas.
Tamén podes ler e escoitar os libros en inglés ou outros idiomas e utilizar a súa aplicación de diccionario pra traducir as palabras que non entendas.
Suscribirse a:
Comentarios (Atom)



.jpg)